Opnieuw gevuld

Voor het eerst in jaren heeft pad blauw weer gevoel in zijn ledematen. Het daadwerkelijk kunnen uitsteken van een pootje. Zijn rode jas die niet langer van zijn smalle schouders zakt. Hij kan weer zitten. Helemaal zelfstandig zonder dat iemand hem vasthoudt. En zijn hoed. Weer bijna als nieuw. Natuurlijk, de blauwe kleur van de hoed is nog steeds wat valer dan al die jaren geleden toen hij zijn hoed kreeg. Maar wat zit die hoed weer als gegoten op zijn hoofd. Zelfs de strepen in zijn gezicht zijn een beetje weggetrokken. Wat een beetje vulwol voor een verschil kan maken. Hij kan het bijna niet geloven.

Het waren Pee en zijn meisje die met de vulwol op de proppen kwamen. Zo achteraf bezien niet zo gek. Die paar keer dat Pee op bezoek was geweest in de laatste jaren had hij meer interesse voor pad getoond dan Jeh. Als Pee hem dan weer eens van de vloer raapte of netjes op het kussen teruglegde voelde pad zich weer een beetje speciaal. Alsof tezamen met zijn verval ook de liefde van Jeh getaand was. Pee had dat niet. Maar ja, die was er dan ook bijna nooit dus die enkele keer gaf pad een vrolijk gevoel, maar het was niet genoeg. Jaren had hij doorgebracht aan het randje van het bed of eronder. Op de tocht of in het stof, ook daar was zijn vacht niet beter van geworden. Tot het zover was gekomen dat nagenoeg alle vulwol uit zijn lijf was gevallen. Er restte nog wel wat, maar dat was helemaal samengeklonterd en tot in de uiterste topjes van zijn pootjes gezakt. Hij was een armzalig vodje geworden en kon er niks tegen doen.

En toen werd hij ineens naar beneden gehaald. Op tafel een grote zak, groter dan pad zelf en vol met het fijnste, zuivere vulwol dat pad ooit had gezien. Jeh, Pee, de twee meisjes, het was een bijzondere situatie. Jeh sprak hem nog even toe, dat was het laatste dat hij hoorde. 'Pad, kijk eens, pad geel en pad blauw hebben vulwol voor je gevonden! Vandaag ga je weer gevuld worden. Hopelijk hou je het binnen.' Dat laatste sloeg waarschijnlijk op de grote scheur in de borst van pad. Zou de vulwol niet net zo snel weer uit zijn lijf verdwijnen als het erin gestopt werd? Lang kon hij er niet over nadenken. Jeh knipte met zijn vingers en het licht ging uit.

'Dan voelt hij niks. Je kunt beginnen met de operatie,' zei Jeh tegen Leonie.

'Ik hoop dat ik genoeg heb,' zei ze, terwijl ze de eerste stukjes in pad zijn pootjes stopte. Daarna volgde zijn hoed, zijn billen en tenslotte zijn lijf. De vulwol bleef aardig zitten en ze zagen alle vier dat pad er snel van opknapte.

'Hij lijkt weer op een pad,' glunderde Jeh.

'Gauw, doe hem zijn jas aan,' vulde Pee aan. 'Dan komt het er niet aan de voorkant weer uit.'

Leonie had graag nog wat extra vulwol gehad om pad de mollige buik te geven die een beetje pad eigen is. Maar het was op. 'Dan moet het zo maar,' zei ze.

En daar was het moment. Jeh wachtte nog heel even en knipte wederom met zijn vingers. De duisternis in pads hoofd verkleurde langzaam. Het begon te schemeren, alsof de zon langzaam opkwam. Tergend langzaam kwam het gevoel terug. Wat een zware ledematen had hij ineens. Hij probeerde zijn armen en benen te bewegen. De pootjes voelden weer stevig aan. Pad ging zitten.

'Kijk, hij kan zelfs weer zitten. Goeie ouwe pad!'

Met zijn vulling was ook Jehs liefde weer helemaal terug. Hij gaf pad een knuffel, stopte hem zelfs even in zijn nekkie. Pad zelf kon het nog niet helemaal bevatten. Hij voelde zich stevig en sterk. Als een jonge pad.

De hele middag bleef hij beneden. In de buurt van Jeh terwijl ze een spelletje speelden. Hij was nog wel snel moe, maar hij kon gewoon wegkruipen op Jehs schouder en even een tukje doen. Pad voelde zich weer helemaal gelukkig.

Pee en Leonie gingen er later weer vandoor. 'Behandel hem goed, die arme pad,' drong Pee aan, hij verdient een zacht bed en een knuffel van jou. Jeh beloofde dat te doen. Pad zou weer op het voetstuk geplaatst worden waar hij al een poosje geleden vanaf was gevallen. Met zijn nieuwe vulling, stevige pootjes en gevulde buik, zou hij het zelf ook niet zover meer laten komen.

's Nachts was het stil in huis, hij lag in bed bij Jeh. Maar hij was niet vergeten wie hij nog moest bedanken. Pad glipte uit bed en maakte met Jehs telefoon een selfie die hij naar Pee stuurde. Hopelijk zouden pad geel en pad blauw zien dat hij het goed maakte.